Primaire Reflexen

Reflexen zijn niet tegen te houden, al doe je nog zo je best!
Primaire reflexen helpen een baby bij de geboorte. Direct daarna zorgen deze, zoals de zuig- of grijpreflex, dat de baby het eerste levensjaar overleeft. Deze reflexen worden daarom ook wel overlevingsreflexen genoemd.

Wanneer het zenuwstelsel zich goed kan ontwikkelen komen deze reflexen door de bewegingen die het jonge kind maakt in het eerste levensjaar onder controle. Het laatste is bij veel mensen niet het geval. De reflexen blijven (vaak gedeeltelijk, soms helemaal) actief in het lichaam aanwezig. Dit zorgt voor een enorm lek aan energie.

Stress tijdens de zwangerschap, een moeilijke bevalling, vaccinaties en nog vele andere oorzaken kunnen ervoor zorgen dat de reflexen actief aanwezig blijven. Tijdens het opgroeien en in het latere leven kunnen traumatische gebeurtenissen ervoor zorgen dat reflexen die in balans waren weer actief worden.
Dat primaire reflexen niet in balans zijn, wordt overgedragen van ouders op kind.

Actieve primaire reflexen staan een gezonde ontwikkeling van het individu in de weg.

Herkent u of uw kind zich in onderstaande klachten?
Hooggevoeligheid, steeds aan staan, altijd alert zijn, continue gejaagdheid.
Een druk hoofd hebben, moeilijk stil kunnen zitten, inwendige fysieke onrust, hyperactiviteit, ADD/ADHD.
Allergieën, eczeem, KNO- en longproblemen.
Spraak- en articulatie problemen, dyslexie, concentratieproblemen, snel afgeleid, leerproblemen.
Motorisch onhandig, gespannen of juist slappe spiertonus, extreme vermoeidheid, moe wakker worden.
Rugklachten, gespannen nek of schouders, bekkeninstabiliteit, hoofdpijn, bedplassen.
Contact stoornissen, confrontaties vermijden, dwangmatigheid, eetproblemen.
Faalangst, overspannen/burn-out, laag zelfbeeld, grenzeloosheid, aanvallen van woede.
Gevoel het leven niet goed aan te kunnen, depressie.

Met de inhibitie van de primaire reflexen kan ik u helpen om bovenstaande klachten te verminderen of weg te nemen. Deze therapievorm is geschikt voor jong en oud!

Behandeling
Gemiddeld zijn er 4 tot 5 behandelingen nodig om actieve reflexen weer in balans te brengen (te inhiberen).
Om het lichaam een nieuwe balans te laten vinden na een inhibitie is het van belang het rust te geven tussen de opeenvolgende sessies. Om deze reden vinden de behandelingen doorgaans met een tussenpozen van enkele weken plaats.
Er worden na de behandeling thuis geen oefeningen meer gedaan. Ook wordt er geen medicatie verstrekt.

Gekleed ligt u of uw kind op de rug op de behandeltafel, schoenen uit.
Middels een spiertest (kinesiologie) test ik welke reflexen er actief aanwezig zijn. Door het zachtjes drukken op verschillende punten op het lichaam wordt de reflex weer zoals deze hoort te zijn. U hoeft zelf niets te doen. De inhibitie is pijnloos en vraagt geen inspanning. Gemiddeld duurt een inhibitie 20-30 min.
Neem voor de zekerheid een extra vest mee of trek een warme trui aan. U kunt het koud krijgen als u stil ligt.

Bij kinderen is het van belang dat deze rustig op de behandeltafel kunnen blijven liggen. Het is daarom fijn om een boek mee te nemen zodat u uw (jonge) dochter of zoon hieruit kunt voorlezen. Een podcast met een ontspannen verhaaltje/sprookje kan natuurlijk ook.

Het is belangrijk om wat rust in te plannen op de dag van de behandeling. Dit geldt voornamelijk voor volwassenen.
Primaire reflexen inhibitie lijkt simpel maar er wordt gewerkt aan de basis van uw centrale zenuwstelsel. Dit kan zowel lichamelijk als geestelijk veel teweegbrengen. Na een behandeling kunt u vermoeidheid, lichte duizeligheid of hoofdpijn ervaren. Klachten die al aanwezig waren, kunnen in eerste instantie verergeren. Houdt in gedachten dat elke reactie van belang is en positief. Het betekent dat er beweging is en er verandering plaatsvindt. Klachten die ontstaan na een inhibitie zijn van voorbijgaande aard.

De effecten van de behandelingen zijn in principe permanent. Onder invloed van een traumatische ervaring kunnen primaire reflexen opnieuw actief worden.
Enkele maanden na de laatste behandeling kunt u terugkomen voor een stressrelease gerelateerd aan de primaire reflexen en een check of alle reflexen nog in balans zijn.